Sunday, November 15, 2009

എവിടെ ഗുരുക്കന്മാര്‍???


ഏറെ വേദനയോടെയാണ് ഈ പോസ്റ്റ്‌ എഴുതുന്നത്‌... മലയാളം ബ്ലോഗുലകത്തില്‍ ആശയ ദാരിദ്ര്യം പിടിപെട്ടോ എന്നൊരു സംശയം... ബ്ലോഗിന്റെ സുവര്‍ണ കാലഘട്ടം കഴിഞ്ഞോ??
ബ്ലോഗ്‌ രംഗത്തെ കുലപതികള്‍ ഓരോരുത്തരായി എഴുത്ത് നിര്‍ത്തുന്നു... മാസങ്ങളായി ഒരു പോസ്റ്റ്‌ പോലും ഇടാത്തവര്‍...
എഴുതാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം എഴുതുന്നവര്‍..
പഴയ തീയും പുകയും നഷ്ടമായ ബ്ലോഗുകള്‍...
ആളൊഴിഞ്ഞ പഴയ ബന്ഗ്ലാവ് പോലെയാണ് ഇപ്പൊ പല ബ്ലോഗുകളും.. ഏറ്റവും പുതിയ ബ്ലോഗില്‍ മാത്രം ഇടയ്ക്കു എന്താ പുതിയ പോസ്റ്റ്‌ ഇല്ലാത്തത് എന്ന് ചോദിച്ചു ഇടയ്ക്കു ഓരോ പുതിയ കമന്റ്സ് വരുന്നു.. അത്ര മാത്രം..
ഒരു ശാശ്മാന... അല്ല.. ശംഷ്മാന... അല്ല ശംശാന... പണ്ടാരടങ്ങാന്‍.. എന്തോ ഒരു മൂകത... ( സംഭവം മനസ്സിലായല്ലോ.. അത് മതി...)

ഞാനടക്കം ബ്ലോഗിലെ പുതു മുഖങ്ങള്‍ പലരും ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയത് കുറുമാന്‍ ചേട്ടന്റെ ബ്ലോഗ്‌ വായിച്ചു പ്രചോദനം ഉള്‍ക്കൊണ്ടാണ്... ഞാനാണെങ്കില്‍ ബ്ലോഗില്‍ വരുന്നതിനു മുമ്പേ തന്നെ അദ്ധേഹത്തെ ഓര്‍കുട്ടിലൂടെ പരിചയപ്പെട്ടു... പുള്ളി എന്റെ യുരോപ്‌ സ്വപ്നങ്ങളുടെ pdf എനിക്ക് അയച്ചു തന്നു.. അത് വായിച്ചു ആവേശം മൂത്താണ് ഞാന്‍ ബ്ലോട്ങിലെക്ക് ചാടി ഇറങ്ങിയത്‌.. പിന്നെ വായനയുടെ ഭ്രാന്തന്‍ നാളുകളായിരുന്നു... എത്രയെത്ര ബ്ലോഗുകള്‍... കുറുമാന്റെ കഥകള്‍ എന്ന ബ്ലോഗില്‍ അവസാനമായി ഒരു പോസ്റ്റ്‌ വരുന്ന്നത് കഴിഞ്ഞ ജൂലൈ പതിനൊന്നിനു... വിഷമത്തോടെ തന്നെ പറയട്ടെ, ആ പോസ്ടാകട്ടെ കുറുമാന്‍ ചേട്ടന്റെ ഏറ്റവും നിലവാരം കുറഞ്ഞ പോസ്റ്റും. അതിനു മുന്‍പത്തെ പോസ്റ്റ്‌ വന്നത് ഫെബ്രുവരി 24 നു.. അതായത് ഫലത്തില്‍ ഒന്‍പതു മാസത്തോളമാകുന്നു.... 2009 ഇല്‍ അദ്ദേഹം ആകെ എഴുതിയത് 4 പോസ്റ്റുകള്‍.... എവടെയാണ് ആ തൂലിക.... കഴിവില്ലാത്തവര്‍ നിര്‍ത്തിയാല്‍ മനസ്സിലാക്കാം... പക്ഷെ കുറുമാനൊക്കെ നിര്‍ത്തിയാല്‍...

പിന്നെ കൊടകരപുരാണം എന്ന, നമ്മെയൊക്കെ ചിരിപ്പിക്കുകയും വിഷമിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത ബ്ലോഗ്‌.. അവിടെ 2008 september നു ശേഷം ആളനക്കമില്ല.....

പഴമ്പുരാണംസ് എന്ന ബ്ലോഗും ഇടക്കൊന്നു നിന്നിരുന്നു.. പക്ഷെ ഏറെ സന്തോഷമുളവാക്കി അദ്ദേഹം ഇപ്പൊ വേണ്ടും എഴുത്ത് തുടങ്ങി.. പണ്ടത്തെ അത്ര റെഗുലര്‍ അല്ലെങ്കിലും.. something is better thaan nothing എന്നല്ലേ...

മൊത്തം ചില്ലറയില്‍ ആളനക്കം നിന്നിട്ട് ഒരു വര്‍ഷതോളമാകുന്നു. സീറോ ഹോണ്ടയും നവോദയാ വിശേഷങ്ങളും മറക്കാനാകുമോ......

പിന്നെ ചിരിപ്പിച്ചു ചിരിപിച്ചു നമ്മളെയൊക്കെ ഒരു വഴിക്കാക്കിയ കൊച്ചു ത്രേസ്യ .. മനസ്സ് തുറന്നു ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ ആറു മാസമാകുന്നു... കുറച്ചു ബിലാത്തി വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു ത്രേസ്യ നിര്‍ത്തിയതാണ്... വളരെ വിഷമം തോന്നും ത്രേസ്യ ഒന്നും എഴുതാത്തത് കാണുമ്പോള്‍...

പിന്നെ ബെര്‍ളി. ഇപ്പോഴും ചറ പറാ എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കിലും പഴയ punch എന്നേ നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു... സര്‍ക്കാസത്തിന്റെ രാജാവ്.. പക്ഷെ ഇപ്പൊ... ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി.. മിക്കാപ്പോഴും ഒരു പുഞ്ചിരി.. അത്രെയേ ഉള്ളു... ചാര്‍ളിയുടെ കത്തുകള്‍ എവിടെ? ചാര്‍ളിയുടെ സംഗീത എവിടെ???

അത് പോലെ ബ്രിജ്‌ വിഹാരം.. രണ്ടു മാസമായി അവിടെയുമില്ല പോസ്റ്റ്‌...

അത് പോലെ എത്രയെത്ര ബ്ലോഗുകള്‍...

തമനു (ഒന്നര വര്ഷം) ഭരണങ്ങാനവും ഞാനും ( ആറു മാസം) മഞ്ഞുമ്മല്‍ ( ആറു മാസം) ഇടിവാള്‍ (നാല് മാസം)

എല്ലാര്‍ക്കും അവരവരുടേതായ കാരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാം... എന്നാലും.. ഞങ്ങള്‍ വായനക്കാര്‍ നല്ല ഒരു ബ്ലോഗ്‌ വായിച്ചിട്ട് എത്രയായി.. ഒന്ന് അലറി ചിരിച്ചിട്ട് എത്ര നാളായി... എത്ര തിരക്കായാലും ഇടക്കൊന്നു ബ്ലോഗിക്കൂടെ??? ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയെങ്കിലും.....

സസ്നേഹം,
കൊസ്രാ കൊള്ളി.

Saturday, October 10, 2009

ഗോപു മോനെ നയിച്ചാലും...

രണ്‍ജി ട്രോഫി : കേരളത്തെ ശ്രീശാന്ത്‌ നയിക്കും...

എന്‍റെ കര്‍ത്താവേ.... കാത്തോണേ.... (ടീമിലെ ബാക്കി പത്തു പേരെ...)

ഈ ചെറുക്കന്‍ ഇനി ആരുടെ കയ്യീന്നാണോ അടി മേടിക്കാന്‍ പോണത്....

ഒന്നു മാത്രം പറഞ്ഞേക്കാം, ശ്രീശാന്തേ.. തല്ലു മേടിച്ചിട്ട് കരഞ്ഞോണ്ട് വന്നാല്‍ പണ്ടത്തെ പോലെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാന്‍ പ്രീതി സിന്റ ഇല്ല.. സ്വയം ഇരുന്നു മോങ്ങേണ്ടി വരും...

ഇനി ഒരു ഫോട്ടോ...

ipl കഴിഞ്ഞപ്പോ ശ്രീശാന്തിന്റെ ടീമിന്റെ മുതലാളിയുടെ അവസ്ഥ ഇങ്ങനെയാ....



ഇനി ഇന്നലെ മരുഭൂമിയിലൂടെ പോയപ്പോ എടുത്ത ഒരു ഫോട്ടോ ചുമ്മാ, വെറും ചുമ്മാ താഴെ ചേര്‍ക്കുന്നു....



കടപ്പാട്‌ : http://www.funtoosh.com


സസ്നേഹം,
കൊസ്രാകൊള്ളി

Tuesday, September 29, 2009

വമ്പത്തീ.... നീയാണ് പെണ്ണ്.....



എല്ലാവരും ഈ വാര്‍ത്ത കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും. എന്നാലും ഈ പെണ്‍കുട്ടിയെ കുറിച്ച് രണ്ടു വരി കുറിക്കാതിരിക്കാന്‍ മനസ്സ് സമ്മതിക്കുന്നില്ല..

രുക്സാന ആണ് ഇപ്പൊ ഹീറോ. തന്‍റെ വീട്ടില്‍ അതിക്രമിച്ചു കയറിയ തീവ്രവാദിയെ ആ മിടുക്കി ടിഷ്യൂ..... ദാ കിടക്കുന്നു ഒരുത്തന്‍ താഴെ...

ജമ്മു കാശ്മീരിലെ രജോരി ജില്ലയിലാണ് രുക്സാനയുടെ വീട്. കഴിഞ്ഞ ഞായറാഴ്ച രാത്രി പെട്ടെന്ന് laskar e thoiba അംഗങ്ങളായ 6 തീവ്രവാദികള്‍ രുക്സാനയുടെ വീട്ടിലേക്കു ഇരച്ചു കയറി, അവളുടെ മാതാപിതാക്കളോട് രുക്സാനയെ തങ്ങള്‍ക്കു കൈമാറാന്‍ ആവശ്യപെട്ടു. എതിര്‍ത്തപ്പോള്‍ മാതാപിതാകളെ തീവ്രവാദികള്‍ മര്‍ദ്ദിച്ചു .

സമനില വീണ്ടെടുത്ത രുക്സാനയുടെ സഹോദരന്‍ ഒരു കോടാലി കൊണ്ട് തീവ്രവാദികളെ നേരിട്ടു. രുക്സാനയകട്ടെ ഒരുത്തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന A.K. 47 കൈക്കലാക്കി അതിന്റെ പാത്തി കൊണ്ട് അവനെ നേരിട്ടു. ചുമരിലേക്കു ചേര്‍ന്ന് വീണ തീവ്രവാദിയെ രുക്സാന ak 47 കൊണ്ട് വെടി വെച്ചു ...

ചങ്ക ചക ചകാ.. ധാ കിടക്കുന്നു ഒരു രാജ്യത്തെ മൊത്തം ഇല്ലാതാക്കാന്‍ പ്രതിന്ജ്യ എടുത്തവന്‍ ചക്ക വെട്ടി ഇട്ട പോലെ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ കൈ കൊണ്ട് ചളുക്കോ പുളുക്കോ എന്ന് താഴെ..

ബാക്കി വന്ന ഒരു തീവ്രവാദിയെ കൂടി രുക്സാന വെടി വെച്ചു. പരിക്കേറ്റ കൂട്ടാളിയെയും കൊണ്ട് മൂന്നാമന്‍ ഓടി രക്ഷപെട്ടു.

പഴയ മലയാള സിനിമകളില്‍ ഇടിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു, വില്ലന്മാര്‍ അവശരായി കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ മാത്രം പോലീസ് വരുന്ന പോലെ, ഇവിടെയും ഈ പുകിലെല്ലാം കഴിഞ്ഞു, ഒരുത്തന്റെ കാറ്റ് പോയതിനു ശേഷമാണ് പോലീസ് സ്ഥലത്ത് എത്തുന്നത്‌.

മിടുക്കി, അല്ലെ??? ഈ വര്‍ഷത്തെ ധീരതക്കുള്ള അവാര്‍ഡ്‌ രുക്സാനക്ക് മാത്രം അവകാശപെട്ടതാണ്... നമ്മുടെ മിലിട്ടരിക്കാരെ ട്രെയിന്‍ ചെയ്യിക്കാന്‍ ഇവളെ വിടണം എന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.

രുക്സാനയുടെ വീട് ഇപ്പോള്‍ മിലിട്ടരിയുടെയും പോലീസിന്റെയും സംരക്ഷണ വലയത്തിലാണ്. കശ്മീരിലെ എല്ലാ ജനങ്ങള്‍ക്കും ഈ ഉണ്ണിയാര്‍ച്ച മാതൃക ആകും എന്ന് കരുതാം..


വാല്‍കഷ്ണം: കൊല്ലപ്പെട്ട തീവ്രവാദിയുടെ പേര് അബു ഒസാമ ആണെന്ന് കണ്ടെത്തി.. (ഒസാമയുടെ പേര് കളഞ്ഞല്ലോടാ വൃത്തി കെട്ടവനേ....)..


സസ്നേഹം,
രുക്സാനയുടെ ഒരു ആരാധകന്‍.

Sunday, July 19, 2009

അസ്ഥികള്‍ പൂക്കുമ്പോള്‍ .....




ഇര



ഞാന്‍ ഈ ബ്ലോഗ്‌ സമര്‍പ്പിക്കുന്നത് മലയാളി മറന്നു തുടങ്ങിയ , വിടരും മുന്‍പേ ഞെട്ടറ്റു വീണ ഒരു പൂവിനാണ്:
രജനി എസ് ആനന്ദ്‌

നാമെല്ലാവരും മറന്നു, ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ. രജനിക്ക് വേണ്ടി സമരം ചെയ്തു, ആഴ്ചകളോളം കേരളത്തെ യുദ്ധ ഭൂമിയാക്കിയവര്‍ മറന്നു.. അവരെ അടിച്ച് ഒതുക്കിയ പോലീസും മറന്നു.. അന്ന് ഭരിച്ചവര്‍ മറന്നു... മാറി വന്ന ഭരണകൂടം മറന്നു.. വായ്പ നിഷേധിച്ചു ആ ജീവനെ മരണത്തിലേക്ക് തള്ളി വിട്ട ബാങ്കുകാര്‍ മറന്നു... ചൂട് വാര്‍ത്തകള്‍ മാത്രം തിരയുന്ന മാധ്യമങ്ങള്‍ മറന്നു... ദന്ത ഗോപുരങ്ങളില്‍ അടയിരിക്കുന്ന തമ്പ്രാക്കള്‍ മറന്നു.. രണ്ടു സ്വാശ്രയ കോളേജ് സമം ഒരു സര്‍ക്കാര്‍ കോളേജ് എന്ന അശ്ലീല സമവായം കൊണ്ട് വന്നവര്‍ അവളെ മറന്നു.. കേസ് നടത്തി, വിദ്യാഭ്യാസ രംഗം കുട്ടിചോറാക്കിയവര്‍ ആക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നവര്‍, അവളെ മറന്നു... രജനിയുടെ പേരും പറഞ്ഞു ഭരണത്തില്‍ കേറിയവര്‍ അന്വേഷണ കമ്മീഷന് മുന്‍പില്‍ തെളിവ് കൊടുക്കാന്‍ പോകാന്‍ പോലും മറന്നു.... പക്ഷെ ഇപ്പോഴും കണ്ണീര്‍ തോരാത്ത നാല് കണ്ണുകളുണ്ട് ഇവിടെ... അവര്‍ മറന്നിട്ടില്ല.... മനസാക്ഷി എവിടെയും പണയം വെക്കാത്ത, പ്രതികരണ ശേഷി ഇനിയും മരിച്ചിടില്ലാത്ത ചിലരും അവളെ മറന്നിട്ടില്ല...... പലരുടെയും ചങ്കില്‍ ഇപ്പോഴും ഒരു നീറ്റലാണ് എന്ട്രന്‍സ് കമ്മിഷന്‍ ഓഫീസിലെ സിമന്റ്‌ തറയില്‍ വീണു പൊലിഞ്ഞ ആ ജീവന്‍...

മറന്നു തുടങ്ങിയവരെ ഒന്ന് കൂടി ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്താന്‍, എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് ആ ജീവന്‍ പൊലിഞ്ഞത് എന്ന് ഒന്ന് കൂടി സ്മരിക്കാന്‍, രജനിയുടെ ആത്മാവിനെ ഒരു നിമിഷം സ്മരിക്കാന്‍ , നമ്മുടെ ഉള്ളിലെ അണഞ്ഞ പ്രതികരണ ശേഷി ഒന്ന് കൂടി ആളികത്തിക്കാന്‍ ഞാന്‍ എന്റെ ഈ ബ്ലോഗ്‌ രജനിക്കു സമര്‍പ്പിക്കുന്നു .... കൂടെ ഇതും...


ഇര

(രജനി മരിച്ചു എതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം മലയാളിയുടെ പ്രിയ കവി ശ്രീ o.n.v. കുറുപ്പ് സര്‍ കലാ കൌമുദിയില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച കവിത... ) (ഇത് വായിക്കുമ്പോള്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഒന്ന് ചങ്കു നീറിയില്ലെന്കില്‍് വായനക്കാരാ നിങ്ങള്‍ ഒരു മനുഷ്യനാണോ എന്ന് പരിശോധിക്കേണ്ട കാലമായി....)

ഒടുവില്‍, ഒരു നിശാ
ഗന്ധി പോല്‍ നീയും പ്രാണന്‍
വെടിഞ്ഞുവെന്നോ? - നുണ!
ക്രൂരമായ്‌, നിശ്ശബ്ധമായി
പിന്തുടെര്ന്നമ്പെയ്താരോ
വീഴ്ത്തിയോരരിപ്രാവിന്‍
പിഞ്ചുടല്‍ ബലിക്കാക്ക
കൊത്തിയോരുരുള പോല്‍
മണ്ണില്‍ നിന്‍ ജഡമാകെ
തകര്‍ന്ന കിടപ്പിലും
കണ്ണുകളാര്‍ക്കോ മാപ്പു
കൊടുക്കാനര്ത്ഥിക്കും പോല്‍
പിന്നെയും മുഴുവനും
അടയാതിരുന്നുവോ?
നിന്നോട്, നിന്ന കൂട്ടരോ
ടിക്കൊടും ചതി മാത്രം
എന്നെന്നും ചെയവോര്‍,
മാപ്പ് നല്കലിന്‍ തണല്‍ പറ്റി-
പ്പിന്നെയും തെഴുക്കുന്നു!
ചതിയും മാപ്പും തുടര്‍ക്ക
ഥയാകുന്നൂ , മൂക-
സാക്ഷിയാകുന്നു‌ കാലം...


കനിവിന്‍ അമൃതാംശ-
മില്ലാത്തോരറിവിന്റെ
കനികള്‍ കായ്ക്കും തൈകള്‍,
ധനത്താല്‍ നേടും ജ്ഞാനം
ധനമായ്‌ മാറ്റും രാസ-
വിദ്യ തന്‍ വളം ചേര്‍ത്തു
നട്ടു പോറ്റു വാനത്രേ
ഉന്നത കലാലയ-
ക്കുറ്റികാടുകള്‍!നിന്റെ
നിസ്വതക്കവയന്യം !

*****


പോന്നുരുക്കുന്നീടത്
ധിഷ ണക്കെന്തേ കാര്യം?
എന്തിനെ പെരുവിരല്‍
എകലവ്യന്മാര്‍ക്കിന്നും ?
നിന്നെ ചൂഴ്ന്നിടുമിരു-
മ്പഴിക്കൂടിനെ പറ്റി
ഒന്നൊന്നുമറിയാതെ
ദൂര നീലിമ നോക്കി
പറന്നു പോവാന്‍ തൂവല്‍
തുമ്പുകള്‍ തുടിച്ചുവോ?
അറിവിന്നപാരത-
യളക്കാന്‍ കൊതിച്ചുവോ?
വിദ്യ യെന്നത് നിസ്വര്‍ -
ക്കെന്നെന്നും കാനല്‍ജലം
എത്ര ദൂരമീ മരു
ഭൂവിലൂടലഞ്ഞു നീ!
തേടിയ മരുപച്ച-
ഒക്കെയുമകന്നു പോയ്‌;
നേരിടുമനുഭവം
പകരും കയ്പ്പോക്കെയും
അനുകമ്പക്കായ്‌ മാത്ര-
മാരുമായ്‌ പങ്കിട്ടീടാ-
നരുതാത്തതാമഭി
മാനത്തിന്‍ കുരുന്നെ , നീ
എന്തിനീ കമ്പോളത്തില്‍
അറിവിന്‍ ഭിക്ഷക്ക് കൈ-
കുമ്പിള്‍ നീട്ടി വന്നെത്തി?


ഇങ്ങു വാണരുളുന്നോര്‍
വര്‍ത്തകര്‍,വണിക്കുകള്‍
ജനസ്നേഹത്തെ, ദൈവ-
ഭക്തിയെ വര്‍ണോജ്വല
വാങ്ങ്മയപൊതികളില്‍
വിറ്റഴിക്കുവോര്‍! ഇങ്ങു
ദാഹിച്ചു വരുന്നവര്‍-
കിത്തിരി കുടിനീരും
കുപ്പിയില്‍ വില്‍ക്കുന്നവര്‍;
മണ്ണും , ഈ മണ്ണിന്റെതാം
നന്മയും ലാവണ്യവും
കണ്ണല്ലാത്തവയെല്ലാം
വിറ്റു പൊന്നാക്കുന്നവര്‍;
എന്ത് കാണ്കിലും, "ഇതി-
നെന്തു കിട്ടീതും വില?"
എന്ന് മണ്‍ പാത്രതിന്മേ -
ലെന്നപോല്‍ മുട്ടുന്നവര്‍;
വിദ്യയെ ത്രാസില്‍ തൂക്കി
വില്‍ക്കുന്ന കമ്പോളമാം
ഇത്തറവാട്ടിന്‍ മുറ്റ-
ത്തുല്സവം തിമിര്‍ക്കുന്നു!
ഇവിടെ 'ലക്ഷാര്‍ച്ചന'
പൊടിപിടിക്കെ, യതി-
ന്നിടയിലൊരു മണ്ചി
- രാതിലെ തിരി കെട്ടു.
ഒരു മണ്ചിരാത്‌-
അതിനെന്തുണ്ട് വില?
അതിന്‍ നുറുങ്ങു വെളിച്ചമോ?
കാറ്റിനൊന്നൂതാന്‍ മാത്രം!
മണ്ണിലേക്കെറിഞ്ഞുട
- യ്കാമത്!പാവപെട്ടോ-
രമ്മതന്‍ മാറില്‍ പോലെ

മണ്ണിലതലിഞ്ഞു പോം...


******
വിരിയും മുമ്പേയാരോ
പൊട്ടിച്ചു നിലത്തിട്ടോ-
രരിമോട്ടു പോല്‍ കന്യാ-
ശുദ്ധിയോലുമീ ജഡം
നോക്കി നില്‍ക്കവേ, തുള്ളി-
ക്കണ്ണു നീരില്ലാതെ, ദുര്‍-
വാക്കുകളതിന്‍മീതെ
വര്‍ഷിച്ചു നിന്ദിപ്പോരേ!
കേള്‍ക്കുവാനവാതൊരു
ദിക്കിലെക്കാ ജീവന്‍ പോയ്‌,-
ഭാഗ്യം! അല്ലെന്നാലൊരു
കണ്ണകി ജ്വലിച്ചേനെ!
ഇപ്പുരമെരിച്ചേനെ!
ഒറ്റ ശാപത്താലവള്‍
ഇപ്പുര നാഥന്മാരില്‍
ഇടിത്തീ വര്‍ഷിച്ചേനെ!
*****
" എവിടെ മനുഷ്യന്‍?" എ-
ന്നൊരു റാന്തലും പേറി
യവനപുരാതന
നെപോലോരാളീ ചന്ത-
തെരുവില്‍ തിരയുന്നൂ!
റാന്തലിന്‍ തിരി താഴ്ത്തി
വെറുതെയിരിക്കുന്നൂ....
സൂര്യനസ്തമിക്കുന്നൂ.....
നിഷ്പ്രയോജനമായോരു
പാട്ടുമായ്‌ നില്‍ക്കുന്നൂ ഞാന്‍.....
ഇപ്പാട്ടിലോരിത്തിരി-
ത്തീയുണ്ടായിരുന്നെന്കില്‍!........





സസ്നേഹം,
കൊസ്രാകൊള്ളി